Topum olarak bilgiye, ölçüye ve ferasete dair yitirdiğimiz veya sahip olamadığımız vasıflar, toplumsal hayatta çözülmesi güç açmazları da beraberinde getiriyor.

Belirtilen anlamda eksik yönlerin sadece bazı bireylere, küçük gruplara veya toplumun çok az kısmına mahsus olması fazla bir öneme sahip olmamakla birlikte, bu durumun toplumsal eğilimi ve yönelişi belirleyici bir noktaya gelecek şekilde yayılması halinde tehlike çanları çalıyor demektir.

Bunun en açık ve hissedilir örneklerinden bir tanesini de, toplumun bugünlerde revaçta olan “siyaset” kavramına yüklediği anlam oluşturuyor.

Bingöl şehrinin gündemi, günlük yaşamı, sosyal ilişkileri üzerinde bu derecede belirleyici olan bu kavram, bu değerini kendisinden mi, yoksa bu şehrin kendisine yüklediği anlamdan mı alıyor?

Mesela, en kıymetli madenlerden olan altın, kendi başına bir kıymettir ve insanların ona değer vermesi gayet olağan karşılanır. Gerçekten siyaset de öyle mi? İnsanlar var olan bir değerin mi peşinden koşuyor, yoksa kendi ürettikleri bir değerin mi?

Bir fikrin ve dünya görüşünün malzemesi ve aracı olarak algılanması gereken bir kavram, adeta fikrin ve dünya görüşünün kendisi haline gelmiş durumda.

Belirli bir dünya görüşünü sosyal hayatta, devlet idaresinde ve uluslararası arenada pratiğe dökme aracı olmaktan öte bir anlam ifade etmemesi gereken siyaset kavramına bu kadar değer vermek ve hayatımızın içine bu denli yerleştirmek, bu toplumun en derin yarasıdır. Bu yara öyle bir aşamaya gelmiş ki; amaç araca, araç da amaca dönüşmüş durumda.

Hal böyle olunca bu eksikliğe sahip insanların siyasi tercihlerini dahi fikirleri ve dünya görüşleri değil, çıkarları ve beklentiler belirlemeye başlar. Zaten bu seviyeye inmiş bir insanın geriye kalan dünyasında bir fikirden de bahsedilemez.

Bir toplum, mecliste kendisini temsil edecek birkaç kişinin kim olması gerektiği noktasında kamplara bölünerek kin, öfke, intikam hırsı gibi insani olmayan hislerle birbiriyle mücadele eder hale gelmiş ise, bu hal, yolculukta yolunu kaybetmiş fakat yolunu kaybettiğinin dahi farkında olmayan bir yolcunun durumundan farksızdır. Bu aynı zamanda değer ve çıkar çatışmasının yaşandığı hayati bir kırılma anıdır.

Yıllardan beri bir takım çıkar ve beklentilerin karşılanması için sahip olunması gereken meşru bir güç olarak algılanan siyaset makamlarına yüklenen anlam, yerini derhal bir fikre ve duruşa bırakmak zorundadır.

Temenni odur ki; evleri, sokakları, grupları, bölgeleri ve en önemlisi insanların zihinlerini ve kalplerini tam anlamıyla işgal etmiş olan siyaset algısı, artık hak ettiği seviyeye insin hak ettiği cüz'i değerin ötesinde kendisine hiçbir anlam yüklenmesin.

Meseleyi yine siyaset düzleminin işgal ettiği alan içerisinde ele alırsak;

mevcut halimiz siyasete, yani güce ulaşma gayretinden ibaret olan bir haldir. Doğru olan hal ise siyaset ile ulaşılması gereken bir haldir. Bu hal ise hep ihmal ettiğimiz ve dünyevi meselelere kurban ettiğimiz dava ve şuur halidir. İşte siyaset de o hale ulaşma noktasında kullanılan bir araçtır.

Yanı başımızda Ortadoğu coğrafyasının kazan gibi kaynadığı ve tarihi dönemeçlerden ve imtihanlardan geçtiğimiz kritik bir dönemde toplumun enerjisini ve sahip olduğu değerleri böylesi basit ve kıymetsiz şeylere feda edecek bir lüksü yoktur.

Neye kıymet verirseniz, kıymetinizi de o belirler. Kalbinizde neyi taşırsanız, sizi bu tercihiniz sebebiyle hak ettiğiniz yere de o taşır.

O halde esas derdimiz, esas mefkûremiz ne ise, hayatımıza dair her şeyi oraya ulaşma yönünde belirlemek ve hayata dair her türlü tercihimizi de o amaca ulaşma yönünde kullanmak zorunda olduğumuz gerçeğini akıldan çıkarmamak durumundayız.

Bu toplumun sıhhati ve selameti için başka da çıkar bir yol yoktur.

0